-
1 decyd|ować
impf Ⅰ vi 1. (postanawiać) to decide (o czymś on sth)- ty decyduj, dobrze? you decide, okay?- w końcu decyduje, że nie wyjdzie za niego in the end she decides not to marry a. against marrying him- decydować za kogoś to decide for sb- o wysokości podatków decyduje parlament Parliament determines the level of taxation2. (przesądzać) to decide, to determine (o czymś sth)- ta ocena jeszcze o niczym nie decyduje this mark won’t decide anything as yet- czasami przypadek decyduje o zwycięstwie sometimes victory is determined by pure chance- co decyduje o sukcesie w życiu? what is it that determines whether a person is successful (in life) or not?- o sukcesie filmu decydują w dużej mierze świetne zdjęcia the film’s success is due in large measure to the splendid camerawork- o tym będzie decydował poziom inflacji that will be determined by the level of inflationⅡ decydować się 1. (dokonywać wyboru) to decide (na coś on sth); to make up one’s mind (na coś to do sth)- decydować się na dziecko to decide to have a baby- decyduj się, bo czas ucieka make your mind up, because time’s running out ⇒ zdecydować się2. (rozstrzygać się) to be decided, to be determined- w tej chwili decyduje się twój los your fate is being decided at this very momentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > decyd|ować
См. также в других словарях:
decydować — ndk IV, decydowaćduję, decydowaćdujesz, decydowaćduj, decydowaćował «rozstrzygać, postanawiać, wyrokować» Decydować o jakichś sprawach, w jakichś sprawach. Decydować o czyimś losie. Decydować na własną rękę. decydować się 1. «powziąć decyzję;… … Słownik języka polskiego
rozstrzygać — ndk I, rozstrzygaćam, rozstrzygaćasz, rozstrzygaćają, rozstrzygaćaj, rozstrzygaćał, rozstrzygaćany rozstrzygnąć dk Va, rozstrzygaćnę, rozstrzygaćniesz, rozstrzygaćnij, rozstrzygaćnął, rozstrzygaćnęła, rozstrzygaćnięty, rozstrzygaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
stanowić — ndk VIa, stanowićwię, stanowićwisz, stanowićnów, stanowićwił, stanowićwiony 1. «tworzyć coś, składać się na coś, być czymś» Stanowili dobraną parę. Drzewa stanowiły ochronę przed wiatrem. 2. «być czynnikiem decydującym, rozstrzygającym, od… … Słownik języka polskiego
wyrokować — ndk IV, wyrokowaćkuję, wyrokowaćkujesz, wyrokowaćkuj, wyrokowaćował 1. «wydawać wyrok; orzekać» Sąd wyrokował w jakiejś sprawie. 2. «wypowiadać, wyrażać sąd, opinię, zdanie o czymś, zabierać głos decydujący; decydować, rozstrzygać» Wyrokować o… … Słownik języka polskiego